Wodór: doskonała alternatywa dla branży transportowej, aby mogła stać się bardziej przyjazna dla środowiska

Daniel Keller, COO w Hyundai Hydrogen Mobility AG, sprzedaje nie tylko samochody ciężarowe, ale także ideę zrównoważonej przyszłości dla branży ciężkich pojazdów ciężarowych. Marka Hyundai wprowadziła na rynek pierwszy na świecie masowo produkowany, napędzany wodorem samochód ciężarowy o dużej ładowności wraz z infrastrukturą wspierającą wprowadzenie na rynek w Szwajcarii. Dzisiaj Daniel rozpowszechnia swoje przesłanie na całym świecie: Przyszłość to zerowa emisja. Przyszłość to wodór.

Daniel Keller, dyrektor operacyjny (COO) Hyundai Hydrogen Mobility AG w Szwajcarii

Czym jest energia wodorowa i jak działa?

Daniel Keller: Za pomocą elektryczności rozbijamy atomy wody, co daje nam dwie części wodoru i jedną część czystego tlenu. Wodór jest sprężany, magazynowany, a następnie przekształcany z powrotem w energię elektryczną w ogniwie paliwowym ciężarówki. Ogniwo paliwowe jest tak naprawdę sercem technologii, a ja lubię je nazywać „magicznym sosem”. Pozwala nam na wykorzystanie zielonego wodoru, który jest w całości wytwarzany z energii odnawialnej, oraz stworzenie systemu transportu bez emisji dwutlenku węgla. Z rury wydechowej wydobywa się tylko para wodna – jest tak czysta, że można ją nawet pić!

Prowadzenie floty o zerowej emisji brzmi niesamowicie! Dlaczego nie wszyscy korzystają z tej technologii?

D.K.: Wielkim wyzwaniem jest to, że nie możemy po prostu sprzedać pojazdu napędzanego wodorem – musimy stworzyć do tego całą infrastrukturę. Najpierw musimy wyprodukować ekologiczny wodór, a następnie rozprowadzić go do stacji tankowania wodoru (HRS), gdzie można tankować pojazdy ciężarowe. Ale powiedz mi, ile ciężarówek na wodór widziałeś w życiu? Jeśli jesteś jak większość ludzi, prawdopodobnie zero.

Jest to więc klasyczny scenariusz z kurczakiem i jajkiem. Czy zacząć budować sieć HRS przed sprzedażą ciężarówek na wodór? Albo zacząć wypuszczać ciężarówki na wodór, zanim będą miały gdzie zatankować?  W Szwajcarii budujemy infrastrukturę wodorową. Zaczęliśmy rok temu z jedną oficjalną stacją paliwa wodorowego. Dzisiaj mamy siedem lub osiem – a liczba ta rośnie co kilka tygodni. Teraz, gdy mamy ciężarówki, sensowne jest budowanie stacji, a gdy mamy stacje, możemy sprzedawać ciężarówki. Wszystko składa się jak wielkie puzzle.

Dlaczego zdecydowaliście się uruchomić pilotaż w Szwajcarii?

D.K.: W 2001 roku Szwajcaria wprowadziła podatek od emisji CO2 zależny od masy pojazdu ciężarowego i przebiegu. Pojazdy wodorowe są zwolnione z tego podatku, więc z punktu widzenia kosztów pilotaż naszej infrastruktury w Szwajcarii miał sens, ponieważ dał nam przewagę cenową nad silnikami wysokoprężnymi. Zaczynać należy tam, gdzie znaleźć można  optymalne warunki. Teraz, gdy udowodniliśmy, że ten system działa, możemy wprowadzić go na inne rynki europejskie. Chcemy zmienić sposób, w jaki świat realizuje ciężki transport, ale nie możemy tego robić tylko ze Szwajcarii.

To brzmi jak wzniosły cel – czy to możliwe

D.K.:Pozwól, że wyjaśnię to liczbami. Jeśli korzystanie z HRS ma być ekonomiczne, trzeba regularnie tankować 700 samochodów. W całej Szwajcarii nie ma 700 pojazdów wodorowych! Ale jeśli ciężkie pojazdy ciężarowe są tankowane w tym samym punkcie HRS, do regularnej pracy wystarczy 15 pojazdów. Oznacza to, że ciężarówki mogą utorować drogę do społeczeństwa mobilności wodorowej dla wszystkich!

Jednak to wszystko wymaga czasu, ponieważ zaczynamy od zera. Każdego dnia uczymy się czegoś nowego i robimy coś po raz pierwszy. Liczymy na naszych partnerów w infrastrukturze i na co dzień ściśle z nimi współpracujemy.

Biorąc to pod uwagę, mówiąc realistycznie, kiedy zakup samochodu ciężarowego napędzanego wodorem stanie się poważną opcją dla przeciętnego właściciela floty?

D.K.: Już teraz ma to sens dla przeciętnego właściciela floty w Szwajcarii, ponieważ infrastruktura już istnieje. Potrzebujemy ją wybudować również w innych krajach. Najprawdopodobniej duże floty utorują drogę, a następnie w ciągu najbliższych kilku lat dołączą do nich małe firmy. Nie będzie wielkiego wybuchu – BUM i cała branża to w 100% wodór. Całkowite przekształcenie zajmie co najmniej 10 lat. Nie możemy też pominąć aspektu finansowego. Oczywiście każdy chce być ekologiczny, ale w ostatecznym rozrachunku te postępy muszą mieć sens ekonomiczny. Będziemy musieli strategicznie sprzedać 30-100 pojazdów ciężarowych na określonym obszarze, aby stworzyć realne uzasadnienie biznesowe do budowy stacji HRS i całej infrastruktury. Sieci muszą być budowane z wyprzedzeniem, wspólnie ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, aby możliwe był wejście w wodorową mobilną przyszłość – tak, aby sieć mogła być również użytkowana przez naszych konkurentów. Tak bardzo wierzymy w przyszłość wodoru.